Dramaworkshop Slapstick: 6e leerjaar basisschool De Notelaar in Oedelem zet zijn raarste beentje voor
De jongens en meisjes van het zesde leerjaar kennen me nog van vorig jaar. Toen zaten ze bij meester Michiel in het vijfde en kregen ze de workshop ‘Luisterspelen’. ‘Wordt het vandaag even leuk?’. Ik mag hopen van wel: we gaan in deze workshop drama toneel spelen, maar wel op een bijzondere manier: zonder woorden… slapstick!
Leuke vondsten, rare loopjes, gekke snoeten: het zesde leerjaar van De Notelaar goes slapstick! Je vindt bij Hoeratheater in totaal 9 leuke theater- en taalworkshops die 3 lesuren duren… of korter… of langer. Muzische vorming op maat.
Muzische vorming grappig en met blijvende herinnering
Heeft juf Griet al iets verklapt?
Een beetje heeft ze al verteld. De workshop past in het muzische programma van de school, daarom koos ze slapstick uit het workshopaanbod. Ook omdat het zo plezant is, dat weet ze van vorige jaren. In het zesde leerjaar maken de kinderen kennis met de beeldende kunsten en zo komt ook de periode van de ‘stomme film’ aan bod. Ik toon de klas voor we van start gaan enkele foto’s. Charlie Chaplin en Laurel & Hardy worden alvast hier en daar herkend. Mister Bean kennen ze natuurlijk allemaal.
Lichaamstaal speelt de hoofdrol.
in deze muzische workshop focussen we op expressie zonder woorden. De kinderen doen het zonder hulpmiddelen, dus geen verkleedkleren of decors. Verbeelding en het plezier van het spelen zijn de stuwende kracht.
Iedereen gaat meteen los
De opwarming is eigenlijk al een vermomde slapstickoefening. De sfeer zit meteen goed. We doen het eerste deel in de kleine zaal, daar passeren af en toe kleuters. Die verkijken zich aan die rare jongens en meisjes die zich in gekke bochten wringen. Wat doen ze? Ze spelen met hun fantasie! In het begin is iedereen tegelijk bezig. Alles is erop gericht spontaan te spelen zonder na te denken. Zien spelen, doet spelen.
Muzische vorming: observeren is leren
Toneel is niet alleen spelen, het is ook kijken. We tonen enkele grappige spelideeën aan elkaar. We wagen ons onder meer aan ‘double takes’.
Zelf een slapstickscène maken en spelen
Na de speeltijd hebben de sportzaal ter beschikking. Nu gaan de slapstickacteurs vanuit de fysiek op zoek naar rare typetjes om te spelen. Wat drukken ze uit? Hoe voelen ze zich? Wat zou er met deze personages kunnen gebeuren? Gekke bekken horen er ook bij. Alle oefeningen in emotie, expressie, rare loopjes, gekke situaties en typetjes leiden naar dit moment: maak nu in groepjes jullie eigen slapstickscène. En dat doen ze. Voor de bel gaat, spelen ze hun geïmproviseerde creatie op het podium voor elkaar. Ondertussen draait de camera, dat maakt het nog wat echter… en spannender. Want hoe zal onze slapstickfilm eruit zien? Super, zeg ik alvast. Ik denk: een mooie en vooral leuke herinnering aan jullie laatste jaar in De Notelaar.
Je hoort in het filmpje John Deley and the 41 Players met ‘Dixie Outlandish. Deze muziek is vrij van rechten en komt uit de gratis audiobibliotheek van Youtube.