Corona zet het plan op zijn kop

Voor de zes klassen van ‘t Nederwijsje, van het eerste tot het zesde leerjaar, was in na de herfstvakantie een projectweek gepland rond milieu en klimaat.  De voorstelling ‘Boom’ ging vandaag een cadeautje voor de leerlingen zijn ter afsluiting van die week. Wel, daar trok corona weer pesterig een streep door, want nu moet door die extra lange herfstvakantie de projectweek nog starten. Niet getreurd: dan mag ‘Boom’ de milieu- en klimaatdagen van ‘t Nederwijsje in gang trappen in plaats van afsluiten.

Voorstelling met bubbels… en fruit

De kinderen zijn zo over de banken verdeeld dat ze allen in hun eigen bubbels blijven. De eerste graad recht voor me, de tweede graad links en de derde graad rechts van mij. Tussen de kinderen in spelen is er nu even niet bij, maar interactief blijft  het sowieso. Van het eerste moment tot het laatste zijn ze  helemaal mee met het verhaal en na afloop komen verschillende jongens en meisjes spontaan zeggen dat ze het heel leuk vonden. “Jij bent een grappige meneer”. Dat horen we graag! Hebben de meesters en juffen ook genoten? Meester Steven: “Wij letten vooral op de kinderen. Zo te zien vonden ze het allemaal heel fijn. Als zij zich amuseren, doen wij dat ook.” De leerlingen kunnen gemakkelijk nog een hele week ‘doorbomen’ over wat ze gehoord en gezien hebben. En wat zal er spontaan in meester Steven  opkomen als hij binnen drie weken terugdenkt aan ‘Boom. “Fruit,” antwoordt hij onmiddellijk. Ja, ‘Boom’ gaat niet alleen over de laatste boom in een wereld van plastic, maar pleit ook met  aandrang voor een gezonde portie fruit.

In Hoeselt lezen ze Benno

Mijn busje staat geparkeerd voor de kerk van Hoeselt… die ook de gemeentelijke bib is. Dat maakt me nieuwsgierig en dus neem ik een kijkje. Op de monumentale ingang van de bibliotheek na, is er binnen van enig kerkinterieur niets te merken. De bib is opgevat als een doos in de kerk.  Mooie oplossing voor de boekenwurm. En de kerk? Die wordt nog steeds gebruikt voor dopen en huwelijken en zo, maar in dat gezegende deel is van de bib dan weer niets te merken. Een hele poos geleden schreef ik twee jeugdboeken. Als ik vrijpostig mag zijn: zouden ze mijn ‘Benno en de Griezelfabriek’ in het rek hebben?  Jawel hoor! Ze hebben hem. Wie ooit eens een grappig griezelboek wil ontlenen… Een bib naar mijn hart. En een publiek ook. Bedankt voor het warme applaus, Hoeselt! Ik rijd goed gemutst langs enkele mooie wegen door een herfstgekleurd Limburg weer naar de snelweg.