Leerlingen 5e leerjaar basisschool De Notelaar Oedelem schitteren in de muzische workshop ‘Luisterspelen’
Hup naar West-Vlaanderen, meer bepaald Oedelem, deelgemeente van Beernem. Het is het vijfde jaar dat ik mag terugkomen in basisschool De Notelaar. De leerkrachten kennen me al, hartelijke begroeting. Ik geef hier ‘naar aloude gewoonte’ de workshop ‘Luisterspelen’ aan het vijfde van meester Michiels en de workshop ‘Slapstick’ aan het zesde van juf Griet.
Je hoort hier de vijf hoorspelen die de kinderen van het vijfde leerjaar in De Notelaar samen maakten. Je vindt bij Hoeratheater in totaal 9 leuke theater- en taalworkshops die 3 lesuren duren… of korter… of langer. Muzische vorming op maat.
Niets te zien en alles te horen
We geven taal een stem
Wat kan je zoal doen met een tekst? Voorlezen. Afdrukken. Tekeningen bij maken. En als we er nu eens een hoorspel van maken? Dat is theater zonder beeld. Acteren voor de microfoon.
Eerst oefenen in de studio
Deze workshop is een kruising tussen een taal- en een acteerworkshop. De kinderen spelen met hun stem: articulatie, klank en ritme. De raadspelletjes in ‘de studio’ kennen veel bijval. Doen we het nog eens? Ja, we doen het nog eens! Maar in de tweede ronde spreek je geen zin uit, maar maak je een geluid. De klas mag raden wat het is. De kinderen amuseren zich kostelijk. Als iemand het even niet weet, mag een andere leerling helpen.
Personages en plaatsen hoorbaar maken
Ben je een deftige burgemeester of een kabouter, een spook of een oud mannetje? Hoe maak je duidelijk wie je bent als niemand je ziet? ‘Met stemmetjes!,’ roept iemand. Heel juist. Dat proberen we. En hoe maak je duidelijk waar je bent, als er geen beeld is? ‘Kan je dat niet gewoon vertellen?’ vraagt iemand. Dat kan ja, je stopt een verteller in je hoorspel. Kunnen we het ook met geluiden duidelijk maken? Een bos klinkt anders dan een stad of een kerkhof of een … We proberen het. Met heel veel plezier en overtuigingskracht maken ze samen een omgeving hoorbaar. Door goed naar elkaar te luisteren en te doseren gaat het nog beter, ontdekken ze. Al dat stemmenspel is de voorbode van…
De kers op de taart: het hoorspel
Tijd voor het toonmoment of beter: het luistermoment. Na al dat oefenen met stemmetjes, intonaties, emoties, expressie, klanken en geluiden komt alles samen in het ‘luistertoneel’. In groepjes krijgen de leerlingen van meester Michiel een scenariootje dat hen houvast geeft om een kort hoorspel te bouwen. Ook hier is samenwerken de boodschap. Wie doet wat? Hoe verdelen we de rollen? Welke geluiden hebben we nodig? Wie maakt ze en wanneer. Wie zegt wat en wanneer? Hoe begint ons verhaal en hoe laten we het eindigen? En wat gebeurt er tussenin? Ze improviseren en oefenen er op los. Om vervolgens in een ander lokaaltje per groep hun hoorspel voor de microfoon te spelen. Ik zie ze lachend en huppelend terugkeren naar de klas.
En nu luisteren!
Ten slotte luisteren we me de hele klas naar de opnames van elkaars hoorspelen Klink ik zo? Grappig! Mooi! Applausjes. Ze genieten van hun eigen hoorspel en van de hoorspelen van de anderen. Wat ze nog niet weten: thuis zal ik de ruwe hoorspelen nabewerken en monteren, er nog wat geluidjes en muziek aan toevoegen. Vinden jullie het zo ook goed?